پدیدارشناسی یا پدیدهشناسی (به آلمانی Phänomenologie از φαινόμενον phainómenon یونانی باستان به معنای «آنچه دیده میشود»، پدیدار یا پدیده، و λόγος lógos به معنای «بررسی») فلسفهٔ مطالعهٔ ساختارِ تجربه یا آگاهی است. این جنبش فلسفی در ابتدای سدهٔ بیستم میلادی توسط ادموند هوسرل پایهگذاری شد و سپس توسط حلقهای از متأثرینش در دانشگاه گوتینگن و دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ در آلمان گسترش یافت. جنبش فلسفی پدیدارشناسی سپس به فرانسه، ایالات متحده آمریکا و دیگر نقاط، اغلب در زمینهای بسیار متفاوت از کارهای اولیهٔ ادموند هوسرل، انتشار یافت. پدیدهشناسی را نباید جنبشی یکتا دانست بلکه نویسندگان مختلف این فلسفه در یک خانواده جای میگیرند ولی در همین حال تفاوتهای چشمگیری دارند. پدیدارشناسی یک دکترین یا مکتب یکتا نیست بلکه میتوان آن را یک طرز فکر، متُد و سبک، و تجربهای باز و همواره نو شونده که نتایج متفاوتی دارد دانست.

یاداشت های روزانه
شرم- سلامتی و تجربه زیسته – بخش سوم
طبق وعده داده شده بخش دیگری از محتوای ارائه شده در کارگاه دو روزه با موضوع شرم، سلامتی و تجارب زیسته توسط مرکز تحقیقات کیفی